Η επίπτωση της οικονομικής κρίσης στην υγειονομική περίθαλψη αντικατοπτρίζεται με τον πλέον ανησυχητικό τρόπο στα αντικαρκινικά νοσοκομεία και κλινικές. Υπολογίζεται ότι τα τελευταία επτά χρόνια τετραπλασιάστηκαν οι ανικανοποίητες ανάγκες για ογκολογικές θεραπείες, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο τομέας της Υγείας έχει απολέσει σχεδόν το 25% των βασικών ποιοτικών του χαρακτηριστικών.
Οι Έλληνες καρκινοπαθείς εξακολουθούν, ευτυχώς, να έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση στη θεραπεία τους. Εντούτοις, η ανυπαρξία Δομών ανακουφιστικής φροντίδας τουλάχιστον για τους ασθενείς τελικού σταδίου, η έλλειψη προγραμμάτων προληπτικού ελέγχου και screening, καθώς και η περιορισμένη δυνατότητα συμμετοχής Ελλήνων ασθενών σε κλινικές δοκιμές για νέα αντικαρκινικά φάρμακα, επιβαρύνουν όχι μόνο την ποιότητα ζωής των ασθενών, αλλά έχουν άμεση επίπτωση και στην οικονομική βιωσιμότητα του συστήματος Υγείας. Επιπλέον, η αδυναμία πρόσβασης των ογκολόγων στο Αρχείο Νεοπλασιών, επιβαρύνει το κλινικό-ερευνητικό τους έργο. Οι παραπάνω διαπιστώσεις αποτέλεσαν σημεία προβληματισμού στο 2ο Συνέδριο για την “Πολιτική και Διαχείριση του Καρκίνου: Βέλτιστη Κλινική Πρακτική vs. Οικονομικοί Περιορισμοί”, το οποίο πραγματοποιήθηκε με μεγάλη συμμετοχή στο Μουσείο της Ακρόπολης την Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017.
ΑΚΡΙΒΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ, «ΦΤΩΧΟ» ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ
Όπως επισημάνθηκε από τον παθολόγο-ογκολόγο Πάρι Κοσμίδη- εκ των συντονιστών του συνεδρίου- «παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες γιατρών, νοσηλευτών και διοικήσεων νοσοκομείων, το πρόβλημα στα ογκολογικά νοσοκομεία και κλινικές μοιάζει πλέον να μην 'συμμαζεύεται', καθώς τα τεράστια ποσά που επενδύονται στην ανάπτυξη νέων θεραπειών μετακυλύονται στο σύστημα Υγείας, Ένα σύστημα που-συγκρινόμενο με αντίστοιχα συστήματα κρατών της Ε.Ε.- βρίσκεται στον πυθμένα, όσον αφορά στις ποσοστιαίες παροχές επί του ΑΕΠ για την Υγεία».
ΚΕΝΤΡΑ ΚΟΣΤΟΥΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Η ανάγκη σύστασης ενός δικτύου Κέντρων Κόστους (Cancer-net) στα νοσοκομεία, για τη βελτίωση των οικονομικών μεγεθών, αλλά και του οφέλους των ασθενών με καρκίνο, ήταν η πρόταση που αναπτύχθηκε τόσο από τον κ. Κοσμίδη όσο και από τον αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Υγείας Κυριάκο Σουλιώτη. Τα συγκεκριμένα Κέντρα Κόστους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εξορθολογισμό της «ακριβής» αγοράς του καρκίνου, συνυπολογίζοντας το υψηλό ρίσκο, τα τεράστια ποσά για έρευνα/ανάπτυξη νέων θεραπειών, την τεκμηριωμένη επιλογή των κατάλληλων προς θεραπεία ασθενών, την επίτευξη των καλύτερων συμφωνιών με τη φαρμακευτική βιομηχανία, αλλά και τη διαχείριση προσωπικού και κλινών.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Έχουν περάσει σχεδόν 15 χρόνια από τις πρώτες μελέτες που ανέπτυξαν βιοδείκτες για την πρόβλεψη της επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο, εντούτοις, μόνο ένας μικρός αριθμός γενετικών βιοδεικτών έχει φθάσει έως την κλινική εφαρμογή. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει η πεποίθηση ότι στα επόμενα χρόνια τα βασισμένα στη γενετική διαγνωστικά τεστ θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών με σκοπό την εξατομίκευση της κλινικής αντιμετώπισης του καρκίνου. Επιπλέον, ισχυροποιείται η βεβαιότητα ότι οι βιοδείκτες θα υποκαταστήσουν βασικές απεικονιστικές εξετάσεις, με δεδομένο ότι οι τελευταίες δεν φαίνεται να συμβάλλουν στην αύξηση της επιβίωσης.
Βέβαια, τόσο η χρήση απεικονιστικών εξετάσεων όσο και η χρήση βιοδεικτών θα είχε πιο ουσιαστική αξία εάν συνδυάζονταν με συστήματα screening σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες.
Πρωτεύοντες στόχοι για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η μείωση της επίπτωσης του καρκίνου μέχρι το 2020 κατά 15% και η ταχεία και έγκυρη πρόσβαση των ασθενών σε υπηρεσίες πρόληψης (screening and diagnosis) και θεραπευτικής αντιμετώπισης. «Δυστυχώς, όμως, η Ελλάδα», όπως επισημάνθηκε από την αναπληρώτρια καθηγήτρια Μοριακής Βιολογίας Μαρία Γαζούλη, «δεν έχει αναδείξει κανένα σύστημα screening, ούτε καν σε συμπτωματικούς ασθενείς».
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Το ζήτημα της οικονομικής αξιολόγησης στις ογκολογικές θεραπείες γίνεται ολοένα πιο απαιτητικό, με δεδομένα το υψηλό κόστος των φαρμάκων και τη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας. Βασική συνιστώσα της επιτυχίας ενός συστήματος αξιολόγησης των καινοτόμων θεραπειών αποτελούν η ύπαρξη φαρμακοεπιδημιολογικών δεδομένων και κατ’ επέκταση η καταγραφή και αποτίμηση των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων του νοσήματος σε κάθε χώρα.
«Το παράδοξο για τη χώρα μας είναι…», σύμφωνα με την καθηγήτρια Οικονομικών της Υγείας Μαίρης Γείτονα, «ότι ενώ υπάρχει χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την καταγραφή στοιχείων για το Αρχείο Νεοπλασιών, εντούτοις τα στοιχεία αυτά δεν είναι διαθέσιμα στους επιστήμονες, παρά μόνο εάν έχουν δηλωθεί ως καταγραφείς. Αυτό βεβαίως εγείρει σοβαρές υπόνοιες για το κατά πόσο τελικά διαθέτουμε Αρχείο Νεοπλασιών και αν αξιοποιούνται τα κονδύλια της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης».
Όσον αφορά στο κόστος της θεραπείας χρονίως πασχόντων από καρκίνο ασθενών, διεθνή δεδομένα καταδεικνύουν ότι αυτό θα μπορούσε να περιοριστεί έως και κατά 40%, εάν μετά τη διετία από την έναρξη της θεραπείας, ο ασθενής συνέχιζε την αγωγή του με «παραπεμπτικό φύλλο οδηγιών» από ογκολόγο σε γενικό γιατρό.
Επιπλέον, η τάση που αρχίζει να παρατηρείται διεθνώς, τόσο για τη μείωση του κόστους όσο και για την τακτική κλινική αξιολόγηση, είναι η ανάπτυξη και χρήση διαδικτυακών applications για την παρακολούθηση των ασθενών εξ αποστάσεως.
