Η UCB ανακοίνωσε ότι το ιατρικό περιοδικό The Lancet δημοσίευσε πλήρη αποτελέσματα από την EXXELERATE, την πρώτη μελέτη απευθείας σύγκρισης δύο θεραπειών στην κατηγορία αντι-TNF. Η μελέτη πραγματοποίησε σύγκριση του certolizumab pegol συν μεθοτρεξάτη με τo adalimumab συν μεθοτρεξάτη σε ενήλικους ασθενείς με μέτρια ως σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα που είχαν εμφανίσει ανεπαρκή ανταπόκριση στη μεθοτρεξάτη.
Η μελέτη δεν διαπίστωσε πλήρωση των κύριων καταληκτικών σημείων της ως προς την υπεροχή, καθώς δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά αποτελεσματικότητας μεταξύ του certolizumab pegol και τoυ adalimumab σε συνδυασμό με μεθοτρεξάτη τόσο σε βραχυπρόθεσμες (12 εβδομάδων) όσο και σε μακροπρόθεσμες (2 ετών) αξιολογήσεις. Πάντως, τα δεδομένα της μελέτης τεκμηρίωσαν ότι η αλλαγή θεραπείας μεταξύ αυτών των δύο αντι-TNF φαρμάκων χωρίς περίοδο έκπλυσης ήταν επωφελής για ορισμένους ασθενείς.
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ
Ο Καθηγητής Dr. Josef S. Smolen, Τομέας Παθολογίας 3, Τμήμα Ρευματολογίας, Ιατρικό Πανεπιστήμιο Βιέννης, Αυστρία, δήλωσε: «Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι για το γεγονός ότι αυτή η μελέτη έχει γίνει αποδεκτή από το περιοδικό The Lancet. Πριν από την EXXELERATE, δεν υπήρχε επαρκές σύνολο δεδομένων που να υποστηρίζει την χρήση των αντι-TNF μετά την αρχική αποτυχία της θεραπείας με αντι-TNF, καθώς καμιά μελέτη δεν είχε αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα μιας άμεσης αλλαγής θεραπείας από ένα αντι-TNF προς κάποιο άλλο. Η EXXELERATE, μεταξύ άλλων σημαντικών πληροφοριών, παρέχει δεδομένα που υποστηρίζουν την προσέγγιση της στοχευμένης θεραπείας, δίνοντας έμφαση στην σημασία της λήψης κλινικών αποφάσεων τρεις μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας. Ακολουθώντας αυτή την προσέγγιση και χρησιμοποιώντας ένα δεύτερο αντι-TNF την Εβδομάδα 12 σε περίπτωση ανεπαρκούς ανταπόκρισης, οι κλινικοί ιατροί μεγιστοποιούν το δυνητικό όφελος της αντι-TNF θεραπείας. Αυτό επιτρέπει επίσης την έγκαιρη επισήμανση εντός 6 μηνών των ασθενών που ενδέχεται να μην έχουν επαρκή ανταπόκριση στην αντι-TNF θεραπεία και που ενδέχεται να ωφεληθούν από έναν διαφορετικό μηχανισμό δράσης».
Ο Emmanuel Caeymaex, Επικεφαλής Ανοσολογίας και Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος στη Μονάδα Αξίας Ασθενών του Τομέα Ανοσολογίας της UCB, δήλωσε: «Με την EXXELERATE, η UCB έχει κάνει σημαντικά βήματα για να συμβάλει στην καλύτερη πληροφόρηση σχετικά με τις θεραπευτικές αποφάσεις και να φέρει πραγματικά δεδομένα και αξία στους ασθενείς. Η EXXELERATE αναδεικνύει την δυνητική αξία της αλλαγής θεραπείας μεταξύ του certolizumab pegol και του adalimumab μετά από ένα προκαθορισμένο χρονικό διάστημα. Η δυνατότητα λήψης μιας θεραπευτικής απόφασης μετά από τρεις μήνες, όπως διαπιστώθηκε σε αυτή την μελέτη, θα πρέπει να ωφελήσει τους ασθενείς και να ελαχιστοποιήσει την κατανομή πόρων σε μια ανεπαρκή θεραπεία. Περίπου οι μισοί από όσους εμφάνισαν αρχική ανταπόκριση πέτυχαν χαμηλή ενεργότητα της νόσου εντός δύο ετών, αποδεικνύοντας ότι αναπτύσσουμε λύσεις που δίνουν στους ασθενείς την δυνατότητα να επιτύχουν ένα επιθυμητό επίπεδο ελέγχου της νόσου».
ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ
Tα ποσοστά των ασθενών που πέτυχαν ανταπόκριση με βάση την αξιολόγηση ACR20 μετά από τρεις μήνες ήταν σε ποσοστό 69,2% έναντι 71,4% με το certolizumab pegol και το adalimumab αντίστοιχα, και τα ποσοστά των ασθενών που πέτυχαν κατάσταση χαμηλής ενεργότητας της νόσου μετά από δύο έτη ήταν 35,5% έναντι 33,5%, αντίστοιχα.
Στην μελέτη, 14,7% των ασθενών που έλαβαν certolizumab pegol [n=67] και 12,9% των ασθενών που έλαβαν adalimumab [n=59] δεν εμφάνισαν ανταπόκριση στην αρχική θεραπεία τους μετά από τρεις μήνες, με ορισμό της ανταπόκρισης ως επίτευξη χαμηλής ενεργότητας της νόσου ή μείωση μεγαλύτερη του 1,2 στην βαθμολογία DAS28 (ESR) από τη δωδέκατη εβδομάδα. Με την συμπλήρωση τριών μηνών, 65 ασθενείς που λάμβαναν certolizumab pegol και 57 ασθενείς που λάμβαναν adalimumab άλλαξαν θεραπεία και έλαβαν αμέσως το άλλο φάρμακο χωρίς περίοδο έκπλυσης μεταξύ των θεραπειών (οι ασθενείς που άλλαξαν θεραπεία από adalimumab σε certolizumab pegol έλαβαν την δόση φόρτισης της κερτολιζουμάμπης πεγόλης. Από αυτούς τους ασθενείς, 57,9% που άλλαξαν θεραπεία σε certolizumab pegol (n=33/57) and 61,5% που άλλαξαν θεραπεία σε adalimumab (n=40/65) εμφάνισαν ανταπόκριση 12 εβδομάδες αργότερα, επιτυγχάνοντας κατάσταση χαμηλής ενεργότητας της νόσου ή μείωση ≥1,2 στην βαθμολογία DAS28 (ESR) από την Εβδομάδα 12.
Tα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία αποτελεσματικότητας μεταξύ του certolizumab pegol και του adalimumab έδειξαν ότι οι ασθενείς πέτυχαν χαμηλή ενεργότητα της νόσου κατά τις Εβδομάδες 6 (20,5% και 18,1%), 12 (30,4% και 29,7%) και 52 (41,6%και 38.3%) αντίστοιχα. Η μεταβολή σε σχέση με το σημείο αναφοράς του HAQ-DI από την εβδομάδα 104 ήταν -0.62 και -0.72 και σωματική λειτουργικότητα σύμφωνη με τους κανόνες (HAQ-DI ≤ 0.2522) πέτυχε ποσοστό 20,3% και 22,2% για το certolizumab pegol και το adalimumab αντίστοιχα.
Για τον πληθυσμό της μελέτης (n=915), η συνολική ασφάλεια ήταν παρόμοια μεταξύ των φαρμάκων, συμπεριλαμβάνοντας την συχνότητα ανά 100 ασθενείς-έτη των εκδηλούμενων στην διάρκεια της θεραπείας ανεπιθύμητων συμβάντων, των σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών και των σοβαρών λοιμώξεων και μολύνσεων (2,2 και 2,0), για το certolizumab pegol και το adalimumab, αντίστοιχα (προσδιορισμός με βάση την θεραπεία κατά την έναρξη του ανεπιθύμητου συμβάντος). Για τους ασθενείς που άλλαξαν θεραπεία από τον έναν αναστολέα TNF στον άλλο, δεν αναφέρθηκε καμιά σοβαρή λοίμωξη ή μόλυνση κατά την περίοδο των 70 ημερών μετά την αλλαγή της θεραπείας.1
Εκτός από την δημοσίευσή τους στο περιοδικό The Lancet, αυτά τα δεδομένα παρουσιάστηκαν επίσης ως προφορική παρουσίαση στην διάρκεια της συνόδου της ολομέλειας της Ετήσιας Συνάντησης του 2016 του ACR/ARHP στην Washington στις 11-16 Noεμβρίου 2016.
